Hello la Belgique !!

Terwijl augustus ook weeral voorbij vliegt, zijn we ondertussen in de tweede fase gekomen van ons werk hier. Na het bezoeken van alle families, zijn nu de markten, NGO’s en overheidsinstanties aan de beurt om te zien wat hier de mogelijkheden zijn en of er eventuele samenwerkingen opgezet kunnen worden.

Nog veel werk dus voor de boeg, maar tussendoor nemen we natuurlijk nog de tijd om wat te ontdekken. Vorig weekend trokken we zo naar het bekendste nationaal park van Malawi, nl. “Liwonde National Parc”. Bekend om z’n vele olifanten, maar ook de uitgelezen plek voor heel wat “game viewing” (antilopes, gazellen, kudu’s, … des biches quoi 🙂 ) en meer dan 200 nijlpaarden die zich verbergen in het water van de Shire rivier.

We hadden een prachtige lodge gevonden,de Bushman’s Baobab genaamd, net aan de rand van het park, waar je vanop een uitkijktoren een prachtig zicht krijgt op de rivier en het park. We waren nog maar net de toren opgeklauterd en we werden reeds verwelkomd door enkele prachtige olifanten.

De Bushman’s Baobab waar je kan kiezen tussen een hutje of een tent als accomodatie.

Zicht vanop de uitkijktoren op het park en de Shire rivier

Na een eerste toerke in’t park, werd het tijd om te genieten van een prachtige zonsondergang en een pintje rond het kampvuur en gezien de afwezigheid van elektriciteit in de lodge kropen we lekker vroeg onder de lakens.

De volgende dag, 5u45 de wekker, want om 6u gaan we met een kano de rivier op om zo de nijlpaarden het water te zien “induiken” en te genieten van het ontwaken van het park. Eén probleem echter… Een hele horde olifanten, van wel 30 stuks, staat rustig te ontbijten tussen de hutten en de tenten in ons kamp en blokkeert zo ook de toegang tot het water.

Bon, er zijn slechtere redenen om een gezellig boottochtje te annuleren… 🙂 Na een uurtje besloten de olifanten toch wat verder te trekken, maar wij hebben het idee van de kano toch maar laten varen ( 🙂 hebt em? hebt em? :p ).

Des te meer tijd om terug het park in te duiken met ons jeepke en de pracht en praal van de wilde natuur te ontdekken. Ons pad kruiste met nog een hele hoop olifanten, apen, gazelles, kudu’s, waterbokken, impala’s, “Pumba’s”, 1 krokodil, allerlei vreemde vogels en zoveel meer. Geniet even mee van het moois dat we tegen kwamen:

Vandaag zijn we terug in Blantyre voor enkele administratieve taken (visum, auto registratie, …) en NGO-bezoeken en uiteraard, om ook even te kunnen genieten van een snelle internetverbinding 🙂 Marido is nog aan het bekomen van een (wat leek op een) malaria-aanval, maar een snelle test in het lokale ziekenhuis gaf uitsluitsel. Enkele gratis (!!) anti-biotica zullen het allemaal snel verhelpen.

Dit weekend houden we het rustig want we hebben heel wat voor te bereiden aangezien “p’tite Mams” (de mama van Marido) ons volgende week komt bezoeken! Gedurende 2 weken zullen we haar het prachtige Malawi tonen en natuurlijk ook waar we werken en leven. We kijken er al volop naar uit!! 🙂

Et voilà, zover voor een kleine update vanuit het verre Malawi!

Cy’all later 😉
Tijs & Marido

We gaan hier weinig woorden aan vuil maken: Enjoy! 🙂

Petite visite guidée dans notre nouvelle maison 🙂 :

Hellow vanuit het verre Phalombe in het Phalombe district aan de Phalombe rivier, Malawi!! Na een week ter plekke beginnen we onze plek te vinden en de eerste werkdagen waren werkelijk prachtig en vooral verrijkend.

Een week geleden kwamen we na een 27 uren durende reis uitgeput toe in wat we nu “thuis” noemen. Onmiddellijk mochten we de fantastische gastvrijheid en vriendelijkheid van Malawia ervaren want we werden opgewacht door 5 breed glimlachende studenten die hier ook verblijven.

We wonen dus bij Elias, onze lokale ‘baas’, die de zaken hier leidt voor Ekari Foundation. Elias huisvest verschillende van de studenten die geholpen worden door de organisatie tijdens de schoolvakanties wanneer de jongeren eigenlijk niets anders te doen hebben. Hier krijgen ze dan onderdak en voeding en helpen ze bij de activiteiten van Ekari Foundation.

De eerste dagen waren wat twijfelachtig voor ons. We waren nog maar net terug gewend geraakt aan het Belgische leventje waardoor we precies niet veel goesting hadden om dit alles terug achter te laten. Om op zo’n moment opnieuw terecht te komen in een minder comfortable situatie vergt wel wat tijd en energie.

Na het dorp wat ontdekt te hebben, stonden onze eerste lessen van de lokale taal “Chichewa” op’t programma. Ondanks de vroegere Britse kolonisatie, is deze lokale taal nog steeds het meest present en dus wordt een kleine inspanning van nieuwelingen zwaar geäpprecieerd door de lokalen. Dus een kleine proevertje: “Mwasera bwanji? Ndaswera bwino, kaya inu?” betekent “How are you? Fine and you?”

Tijdens het weekend kregen we voor de eerste keer de kans om de prachtige natuur te ontdekken van dit maginifieke land. Enkele sfeerbeelden zeggen meer dan vele woorden 🙂 :

Vanaf maandag wachtte ons dan het echte werk. Kort even een woordje uitleg waarom we hier eigenlijk zijn: Ekari Foundation financiert het schoolgeld van jongeren wiens familie te arm is om dit zelf te betalen. Om deze situatie te keren, wilt de organisatie de ouders helpen met het opstarten van één of andere commerciële activiteit (agricultuur, naaien, houtbewerking, … whatever) zodat zij na enige tijd zelf de schoolkosten kunnen dragen. Dit project zou volgend jaar moeten gelanceerd worden en dus moet er nog heel wat onderzoek vooraf gebeuren. Dat is waar wij in’t spel komen.

Wij gaan alle families van de studenten bezoeken bij hun huis om te kijken wat hun mogelijkheden zijn, waar hun grond(en) gelegen zijn, hoe deze grond(en) gecultiveerd worden, wat type grond het is, hoe groot deze is, … Maar ook hoe de community opgebouwd is, wat er reeds gecultiveerd wordt, wat de noden zijn, de mogelijkheden, … In een laatste etappe zullen we ook de marktplaatsen en handelscentra gaan bekijken om hier ook meer inzicht te krijgen.

Maandag begonnen we dus aan onze ‘tour’. Elke dag proberen we 2 à 3 studenten te bezoeken. Dit brengt ons naar enorm afgelegen dorpjes in “the middle of nowhere”, waar we werkelijk terecht komen in het èchte authentieke Afrika. Gisteren moesten we zelfs anderhalf uur achterop een fiets op onverharde wegen hotsen om bij het dorpje te komen.

Dit is exact waarom we dit project gekozen hadden! We wouden meer contact hebben met de lokale bevolking… wel, we hebben het volop! We komen in prachtige plaatsen terecht, maar het is verdomd confronterend om te zien in welke omstandigheden deze mensen wonen. Sinds juni tot november regent het amper en de grond wordt dus alsmaar droger. Met andere woorden, wat je nu nog niet geöogst hebt, zal niet meer verder groeien. Als je dan ziet dat sommige families zelfs niet genoeg geöogst hebben voor de komende maand, dan vraag je je werkelijk af hoe ze de rest van het jaar zullen overleven.

Enkele fotootjes van onze bezoekjes:

Voilà, ons eerste verslagje vanuit Malawi 🙂 De komende dagen gaan we wat meer ontdekken van Blantyre, de grootste stad van Malawi, dus meer daarover in onze volgende post 😉

Groetjes!!!

Marie-Do & Tijs

Waaaaaaaaaaaaaah!!!! Die maand in België is veel te snel voorbij gegaan en we staan weer klaar om te vertrekken! Het was leuk om jullie allemaal weer even terug te zien, om weer wat bij te praten en eten. Ik neem 3 kilo extra mee dankzij jullie allemaal en ’t is niet in mijn valies 🙂

We proberen jullie opnieuw wat op de hoogte te houden via de blog, als het internet ginder het ons toelaat. Nu staat er ons eerst 20 uur reizen te wachten. Eerst naar Frankfurt om daar 3,5 uur met ons vingers te draaien, om dan door te reizen naar Addis Ababa in Ethiopië. Na nogmaals 3 uur op elkaars zenuwen te werken, vliegen we van daaruit door naar de hoofdstad van Malawi, Lilongwe. Daar mogen we 50 minuten gezellig in de vlieger blijven zitten om dan verder te vliegen naar Blantyre. Sebiet, 17u30 vertrek, morgen, 12u10, aankomst als alles goed gaat.

We gaan jullie allen opnieuw missen en we kijken al uit naar het weerzien binnen enkele maanden!!

Groeten!!
Marie-Do & Tijs

Hello tutti!!

Te lang geleden sinds onze laatste blog post, sorry! Maar we zitten in onze laatste dagen in Kameroen en het is zelfs onze laatste dag in Buea, dus we zijn druk bezig met nog te doen wat we wouden doen, te zien wat we wouden zien …

Na onze vakantie hadden we nog zo’n 3,5 weken te gaan, wat nogal lastig was voor Green Cameroon. De periode is te kort voor nog veel uit te halen, maar ook te lang om gewoon met ons vingers te draaien. Dus hebben we ons bezig gehouden met alles af te ronden en het overdragen van verantwoordelijkheden.

Daarnaast hebben we nog volop genoten van onze tijd hier, ondanks het regenseizoen en nu dat het moment van vertrek er is, beseffen we dat we onze Buea Town zullen missen! Gelukkig heeft Hilda, de vrouw van onze baas, ons geleerd hoe we Ndole en Groundnut Soupe moeten maken, onze lokale favoriete gerechten 🙂 Enige probleem is het belangrijke ingrediënt “the bitter leaves”, maar we hopen die toch ergens in de Matonge te vinden zodat we jullie kunnen laten genieten van deze zeer typische gerechtjes 😉

Vandaag is dus de dag van afscheid, met deze middag een team lunch, bereid door Hilda, en deze avond een restaurantje met de vrienden en uiteraard een “stapke in de wereld” :p
Morgen vertrekken we dan definitief uit Buea om nog even te gaan genieten op de paradijselijke stranden van Kribi. Maandagavond passeren we nog even bij P’tite Ju en Mike (waarvoor nu reeds onze dank!!! 😉 ) en zij zullen ons dinsdagavond afzetten aan de luchthaven.

Woensdagochtend staan we dus opnieuw met beide voeten op Belgische grond en we kunnen we jullie eindelijk allemaal terugzien!! Wij kijken er alvast naar uit om terug even in het Belgenland te zijn!! 😀

Nu, geen tijd meer voor fotootjes van de laatste weken, maar we proberen dit toch nog zo snel mogelijk online te plaatsen!!

A special thanks to Clara and Josh, our housemates, for taking us in when we were ‘lost’ 🙂 We had a great time with you guys!! Sorry that it’s in Dutch again :p

Tot binnenkort!!!
Marie-Do & Tijs