Hiking up Mount Cameroon

Klik op de foto’s om ze te vergroten.
Cliquez sur les photos pour les agrandir.

Vrijdagavond 20u: De laatste voorbereidingen! De grote rugzakken worden gepakt. Morgenvroeg worden we om 6u30 verwacht voor een drie-daagse tocht op de Mount Cameroon.

Vrijdagavond 20u: De laatste voorbereidingen! De grote rugzakken worden gepakt. Morgenvroeg worden we om 6u30 verwacht voor een drie-daagse tocht op de Mount Cameroon.

Our choice of weapons... Bij gebrek aan beter, kochten we voor Marido een paar sneakers voor €6. It will have to do...

Our choice of weapons… Bij gebrek aan beter, kochten we voor Marido een paar sneakers voor €6. It will have to do…

DAG 1, 5u30: We staan goed op tijd op om nog een laatste keer te genieten van een douche vermits we dit tot maandagnamiddag zullen moeten missen.

DAG 1, 5u30: We staan goed op tijd op om nog een laatste keer te genieten van een douche vermits we dit tot maandagnamiddag zullen moeten missen.

6u45: Rendez-Vous met Cathy (onze Australisch/Nederlandse collega/vriendin en partner in crime) en het hele team: de gids Hillary en onze dragers Ivo, Henry, Leonard en Emanuel. De dames zijn er klaar voor!

6u45: Rendez-Vous met Cathy (onze Australisch/Nederlandse collega/vriendin en partner in crime) en het hele team: de gids Hillary en onze dragers Ivo, Henry, Leonard en Emanuel.
De dames zijn er klaar voor!

Of we go! On y va! Weg zijn wij! There is only one way: up!<br />Het programma: Vandaag gedurende 6 à 7 uur stappen tot aan hut 2 waar we overnachten. Morgen 10 à 12 (!!!!) uur stappen over de top en slapen aan de andere kant van de berg. Maandag dalen we terug af naar Buea gedurende 6 à 7 uur.

Of we go! On y va! Weg zijn wij! There is only one way: up!
Het programma: Vandaag gedurende 6 à 7 uur stappen tot aan hut 2 waar we overnachten. Morgen 10 à 12 (!!!!) uur stappen over de top en slapen aan de andere kant van de berg. Maandag dalen we terug af naar Buea gedurende 6 à 7 uur.

7u15: We bereiken het regenwoud. Ondanks de helling blijven de dames glimlachen :)

7u15: We bereiken het regenwoud. Ondanks de helling blijven de dames glimlachen 🙂

7u16: Fuck...  Het stopt geen meter even met stijgen...

7u16: Fuck…
Het stopt geen meter even met stijgen…

Het regenwoud zorgt voor enkele uitdagingen...

Het regenwoud zorgt voor enkele uitdagingen…

... maar het is prachtig in dit wild stukje natuur!

… maar het is prachtig in dit wild stukje natuur!

Camouflagetraining...

Camouflagetraining…

Spijtig genoeg volgt niet iedereen deze gouden raad op.

Spijtig genoeg volgt niet iedereen deze gouden raad op.

8u30: Na anderhalf uur klimmen, komen we in de eerste wolken terecht. Gelukkig regent het niet, maar er hangt duidelijk vochtigheid in de lucht!

8u30: Na anderhalf uur klimmen, komen we in de eerste wolken terecht. Gelukkig regent het niet, maar er hangt duidelijk vochtigheid in de lucht!

9u: De inspanningen laten hun sporen na!

9u: De inspanningen laten hun sporen na!

9u10: De officiële ingang van het Mount Cameroon National Park! Nog even en we zijn aan hut 1 waar ons een ontbijt staat te wachten.

9u10: De officiële ingang van het Mount Cameroon National Park!
Nog even en we zijn aan hut 1 waar ons een ontbijt staat te wachten.

Maar eerst nog wat klimmen!

Maar eerst nog wat klimmen!

9u30: Ja! We zijn er! Hut 1! :D

9u30: Ja! We zijn er! Hut 1! 😀

Wie een heerlijk uitgebreid ontbijt verwachtte, moet ik ontgoochelen. Het beperkte zich tot wat brood, choco, La Vache qui rit en advocado. Geen getreuzel, de berg laat niet op zich wachten!

Wie een heerlijk uitgebreid ontbijt verwachtte, moet ik ontgoochelen. Het beperkte zich tot wat brood, choco, La Vache qui rit en advocado.
Geen getreuzel, de berg laat niet op zich wachten!

A long way to go... De boomgrens komt stilletjes dichterbij!

A long way to go… De boomgrens komt stilletjes dichterbij!

11u30: Ondanks de voorsprong en de 20 extra kilos op hun rug, worden we toch ingehaald door onze dragers... :s

11u30: Ondanks de voorsprong en de 20 extra kilos op hun rug, worden we toch ingehaald door onze dragers… :s

Cathy zwoegt en ziet af door een pijnlijke liesblessure maar bijt onverbiddelijk door!

Cathy zwoegt en ziet af door een pijnlijke liesblessure maar bijt onverbiddelijk door!

Daar is ie dan, de boomgrens!!

Daar is ie dan, de boomgrens!!

"The forest is the easy part." zei onze gids. Nu zien we waarom! :s

“The forest is the easy part.” zei onze gids. Nu zien we waarom! :s

11u45: Iets meer dan halfweg... Ik begin me af te vragen waar we aan begonnen zijn... :)

11u45: Iets meer dan halfweg… Ik begin me af te vragen waar we aan begonnen zijn… 🙂

It's a long way up en het wordt alleen nog maar steiler!!

It’s a long way up en het wordt alleen nog maar steiler!!

Maar het fantastische zicht maakt veel goed!! Adembenemend ...

Maar het fantastische zicht maakt veel goed!! Adembenemend …

Even de tijd nemen om te genieten (en te bekomen)...

Even de tijd nemen om te genieten (en te bekomen)…

Go Cathy!!! :)

Go Cathy!!! 🙂

Zelfs onze gids, na meer dan 250 beklimmingen, geniet nog steeds van dit uitzicht!

Zelfs onze gids, na meer dan 250 beklimmingen, geniet nog steeds van dit uitzicht!

Bon, we moeten door. Nog even doorbijten en we komen toe aan...

Bon, we moeten door. Nog even doorbijten en we komen toe aan…

... Hut 2?  Neen neen... Spijtig genoeg is dit de "intermediate hut"! Een laatste rustplaats voor het laatste en steilste stuk tot aan Hut 2! Ze houden écht wel the best for last :s

… Hut 2?
Neen neen… Spijtig genoeg is dit de “intermediate hut”! Een laatste rustplaats voor het laatste en steilste stuk tot aan Hut 2! Ze houden écht wel the best for last :s

12u15: Nog 2,5 uur tot aan Hut 2 dus even een break... Ieder op zijn manier ... :)

12u15: Nog 2,5 uur tot aan Hut 2 dus even een break… Ieder op zijn manier … 🙂

Ouch! Dat ziet er verdomd steil uit!! :s:s:s

12u30: Tijd om aan het laatste stuk te beginnen! 2 uur lang quasi een muur beklimmen. Dat voel je wel na reeds 5 uur klimmen...

12u30: Tijd om aan het laatste stuk te beginnen! 2 uur lang quasi een muur beklimmen. Dat voel je wel na reeds 5 uur klimmen…

Dit is echt zot steil!!

Dit is echt zot steil!!

Ondanks het blessureleed, geeft ze niet af!

Ondanks het blessureleed, geeft ze niet af!

De wit geverfde stenen duiden het "pad" aan. Rustig zigzaggen, kennen ze hier niet...

De wit geverfde stenen duiden het “pad” aan. Rustig zigzaggen, kennen ze hier niet…

Af en toe toch ook even de tijd nemen om te genieten...

Af en toe toch ook even de tijd nemen om te genieten…

In het midden van de helling een eenzame boom: The Magic Tree.

In het midden van de helling een eenzame boom: The Magic Tree.

Wederom: Fuck... !  Dit is écht keihard! Het is niet voor te stellen dat mensen dit al lopend doen tijdens "The Race of Hope" in slechts 4,5 uur!! :o

Wederom: Fuck… !
Dit is écht keihard! Het is niet voor te stellen dat mensen dit al lopend doen tijdens “The Race of Hope” in slechts 4,5 uur!! 😮

We rapen onze moed opnieuw samen en beginnen aan het allerlaatste stukje. Nog even en dan...

We rapen onze moed opnieuw samen en beginnen aan het allerlaatste stukje. Nog even en dan…

... dan zijn we eindelijk aan de richel!!

… dan zijn we eindelijk aan de richel!!

Na 2 uur non-stop steil klimmen zijn we niet ver meer van Hut 2!

Na 2 uur non-stop steil klimmen zijn we niet ver meer van Hut 2!

15u: Hut 2! We zijn er!

15u: Hut 2! We zijn er!

Moe maar voldaan kunnen we bekomen van een zware eerste dag.  Laat ons nu maar hopen dat het weer meevalt morgen want ik wil absoluut NIET dezelfde weg terug naar beneden gaan!!

Moe maar voldaan kunnen we bekomen van een zware eerste dag.
Laat ons nu maar hopen dat het weer meevalt morgen want ik wil absoluut NIET dezelfde weg terug naar beneden gaan!!

Onze dragers en kok Henry bereiden ons een lekker avondmaal voor.

Onze dragers en kok Henry bereiden ons een lekker avondmaal voor.

Mmmmm... Terug op krachten komen! We chop fine!! ;)

Mmmmm… Terug op krachten komen! We chop fine!! 😉

We krijgen wat gratis Pidgin lessen en ze geven ons zelfs een Bakwarian naam: Marido wordt "Nayoungo", wat betekent "moeder van velen"; Cathy wordt "Epossi", wat "de uitverkorene" betekent  en ikzelf wordt omgedoopt tot "Mbua", wat "regen" betekent.

We krijgen wat gratis Pidgin lessen en ze geven ons zelfs een Bakwarian naam: Marido wordt “Nayoungo”, wat betekent “moeder van velen”; Cathy wordt “Epossi”, wat “de uitverkorene” betekent en ikzelf wordt omgedoopt tot “Mbua”, wat “regen” betekent.

Samen met nog enkele fransmannen en een groep van 15 jonge Kameroenezen genieten we van een gezellig kampvuur...

Samen met nog enkele fransmannen en een groep van 15 jonge Kameroenezen genieten we van een gezellig kampvuur…

20u: Duidelijk tijd voor bed. Morgen vertrekken we rond 6u30 en zullen we 10 à 12 uur stappen dus...

20u: Duidelijk tijd voor bed. Morgen vertrekken we rond 6u30 en zullen we 10 à 12 uur stappen dus…

DAG 2, 6u30: Goed en slecht nieuws... Het regent niet, maar de top is gewikkeld in een dikke laag wolken...

DAG 2, 6u30: Goed en slecht nieuws… Het regent niet, maar de top is gewikkeld in een dikke laag wolken…

Eerst nog een "uitgebreid" ontbijt!

Eerst nog een “uitgebreid” ontbijt!

Onze gids heeft er geen goed oog op, maar wij blijven optimistisch!! We gaan ervoor!!

Onze gids heeft er geen goed oog op, maar wij blijven optimistisch!! We gaan ervoor!!

In de hoop dat het weer wat betert, vertrekken we toch! Worst case scenario kunnen we niet naar de top en moeten we helemaal terug naar beneden via dezelfde weg als gisteren...

In de hoop dat het weer wat betert, vertrekken we toch! Worst case scenario kunnen we niet naar de top en moeten we helemaal terug naar beneden via dezelfde weg als gisteren…

7u45: Hoe dichter bij de wolken, hoe meer het begint te regenen... Not good... We komen constant mensen tegen die naar beneden komen en ons aanraden hen te volgen... Het ziet er niet goed uit...

7u45: Hoe dichter bij de wolken, hoe meer het begint te regenen… Not good… We komen constant mensen tegen die naar beneden komen en ons aanraden hen te volgen… Het ziet er niet goed uit…

8u20: Vlakbij de wolken zijn we gedwongen een beslissing te nemen. Getuigenissen van anderen zeggen ons dat er geen visibiliteit is met veel wind en regen... Ik vrees voor een worst case scenario...

8u20: Vlakbij de wolken zijn we gedwongen een beslissing te nemen. Getuigenissen van anderen zeggen ons dat er geen visibiliteit is met veel wind en regen… Ik vrees voor een worst case scenario…

8u30: Gedwongen door de dikke laag wolken achter mij, moeten we jammer genoege onze beklimming staken. Hetgeen ik absoluut niet wou doen, is nu onvermijdelijk. Het wordt een harde tocht naar beneden!

8u30: Gedwongen door de dikke laag wolken achter mij, moeten we jammer genoege onze beklimming staken. Hetgeen ik absoluut niet wou doen, is nu onvermijdelijk. Het wordt een harde tocht naar beneden!

We beslissen om dezelfde dag nog helemaal terug te keren naar Buea.

We beslissen om dezelfde dag nog helemaal terug te keren naar Buea.

Beneden wacht er ons echter niet veel beter weer :s

Beneden wacht er ons echter niet veel beter weer :s

Het steilste stuk is nog moeilijker in de omgekeerde richting! :s En het is nog maar het begin deze keer...

Het steilste stuk is nog moeilijker in de omgekeerde richting! :s En het is nog maar het begin deze keer…

Here comes the ... cloud!! :(

Here comes the … cloud!! 🙁

Uiteraard kon de regen niet uitblijven...

Uiteraard kon de regen niet uitblijven…

Inderdaad: Fuck... ! ;)

Inderdaad: Fuck… ! 😉

Het REGENwoud spaart ons niet :) Maar we blijven lachen!! ;)

Het REGENwoud spaart ons niet 🙂 Maar we blijven lachen!! 😉

Druipnat komen we opnieuw toe in Hut 1 waar onze kok ons wat lekkers klaar maakt.

Druipnat komen we opnieuw toe in Hut 1 waar onze kok ons wat lekkers klaar maakt.

Nog 2 uur en een half afzien en we zijn terug thuis!

Nog 2 uur en een half afzien en we zijn terug thuis!

Eén groot probleem: door de regen is het pad superglad geworden! Modder, bladeren, boomwortels en gladde stenen zorgen ervoor dat we extra voorzichtig moeten blijven!

Eén groot probleem: door de regen is het pad superglad geworden! Modder, bladeren, boomwortels en gladde stenen zorgen ervoor dat we extra voorzichtig moeten blijven!

Dit alles met een stevige dalingsgraad...

Dit alles met een stevige dalingsgraad…

Enkele stokken moeten mij recht houden...

Enkele stokken moeten mij recht houden…

De regen heeft ook z'n schoonheid natuurlijk :)  Fotograaf: Marie-Dominique Rémion

De regen heeft ook z’n schoonheid natuurlijk 🙂
Fotograaf: Marie-Dominique Rémion

15u30: Compleet uitgeput, nat en met pijnlijke benen komen we opnieuw aan de andere kant van het regenwoud.

15u30: Compleet uitgeput, nat en met pijnlijke benen komen we opnieuw aan de andere kant van het regenwoud.

16u: Terug beneden waar onze dragers natuurlijk al een hele tijd aan het wachten zijn :)

16u: Terug beneden waar onze dragers natuurlijk al een hele tijd aan het wachten zijn 🙂

Het was hard... Het was keihard!! Maar verdomme zo prachtig!!! :) Ontgoocheld dat we de top en de andere kant niet bereikt hebben, maar ja... niets aan te doen...

Het was hard… Het was keihard!! Maar verdomme zo prachtig!!! 🙂
Ontgoocheld dat we de top en de andere kant niet bereikt hebben, maar ja… niets aan te doen…

Bedankt, Hady Tours team!!

Bedankt, Hady Tours team!!

The perfect way to end this day... Deze hadden we dik en dik verdiend!! :)

The perfect way to end this day… Deze hadden we dik en dik verdiend!! 🙂

News de la semaine

Hello la Belgique !!!!

Voici encore quelques ptites news:
Vendredi passé, la maman de notre colloc Josh, est arrivé. Elle a passé une semaine avec nous! Une femme Top: très cultivée et dynamique, on a passé quelques soirées à parler voyage, politique, culture et religion. Ils sont tout deux partis ce matin, direction INDE, pour des petites vacances en famille. Ca veut dire que: OUI !!!! On a la maison pour nous deux pendant deux semaines!! Coolos!

Bref, donc alors samedi, vers midi, le soleil a pointé le bout de son nez! Donc: Tijs et moi, on a été manger un énorme Carbonara dans un hotel avec piscine extérieure… la grande classe! Bon, j’avoue, on a fait les “blancs”, mais ça nous a fait du bien! La flemme au bord de la piscine..

Samedi soir, on a organisé un petit concert dans notre café du coin (vous pensez bien, on est des habitués…): le frère d’un de nos collègues camerounais est un chanteur Raggae et puis l’un des professeurs avec qui nous travaillons fait des chansons sur l’environnement. Combinez les deux, toute l’équipe Green Cameroon, Josh & sa mère, les volontaires et beaucoup de bières et vous avez une petite idée de la soirée qu’on a passé.

Dimanche, la météo n’est pas top, mais Josh et sa mère ont décidé d’aller à la plage quand meme. Bref, on persuade notre collègue et amie, Cathy et à 5, on se prend un taxi privé direction limbé! La, Cathy, Tijs et moi sommes allés au Wildlife Centre, non pas pour visiter le zoo… mais pour manger 🙂 Hamburgers et pizza! Je sais, on est vraiment au bout du rol 🙂 mais bon, on a quand même vu les gorilles…
Ensuite, comme par miracle après le diner, les nuages ont disparu et on a eu plein soleil! Donc, hop, direction la plage où on a rejoins Josh et sa mère et la Carpe Diem!
Je vous dit pas la température de l’eau… extra et les vagues… énormes.

Limbe Beach

La plage de Limbe

Limbe relax

Bye bye worries, hello relaxation!

Bref, on adorait tellement qu’on s’est pris un apéro au bord de l’eau. Du coup après, ça a été galère pour rentrer sur Buea… mais bon, on a eu ça:

Sunset beach

Le soleil se couche sur limbé… Sunset beach quoi 🙂

Ensuite, le lundi a frappé fort, pas de raison particulière pour ça, juste pas envie de bosser!

Nos amis allemands qu’on a rencontré à la villa luciole pendant notre weekend romantique, sont passé à Buea, donc bien sur, on les a sortis, comme tout bon belge qui se respecte: bières sur la térasse puis petit resto. C’était gaie!

Niveau boulot, ça roule, notre programme de la Green Week est enfin finalisé, donc on va pouvoir bosser sur les invitations et la promotion de l’événement!
Je suis retournée avec 2 volontaires à la radio enrégistrer notre deuxième émission! Une émission dédiée au problème de l’eau à Buea. Intéressant !

On commence a être bien présent dans les médias (ce qui était un peu l’objectif de la Green MEDIA campaign), on a aussi deux articles sur African News, dans l’un écris par moi 🙂 celui sur l’eau. Pour ceux que ça intéresse, vous pouvez le lire ici. Trop fière 🙂

Aujourd’hui, vendredi (OUF!) et on se prépare pour un weekend de folie: Tijs, cathy et moi, partons demain à 6h30 du matin pour un trekking de 3 jours jusqu’au sommet du Mont Cameroon à 4092m…
Le trek est rude: 7 heures de marche le premier jour, 10 à 12 heures le deuxième et 7 heures le dernier jour, ainsi que 3000m de dénivelé à grimper… Mais on a vu des photos d’autres personnes qui l’ont fait, et on est fan !

Bref, croisez les doigts pour qu’il fasse pas trop moche dans la montagne (pour l’instant pluie et vent et on ne voit pas un pet…) et qu’on arrive tout les 3 au sommet! Retour: Lundi soir.

Bisous la Belgique!

Un weekend exceptionnel!

Hello la Belgique!

Re-voila enfin des petites infos sur notre weekend un peu hors du commun. Certains d’entre vous le savent déjà, Tijs et moi, on a décidé de se faire un weekend en amoureux et comme on avait travaillé 2 samedis, on a pu prendre un jour extra! Wahoe!

On est parti samedi matin tôt, d’abord direction la station de bus. C’est toujours un peu l’horreur, parce que tout le monde crie: “Le blanc, tu vas ou?” et te tires dans tous les sens. Bon, mais ça, depuis le temps, on a l’habitude, donc on gère bien. Bref, ensuite, comme d’hab, le bus part quand il est remplit. Résultat: tu arrives à 7h30 du mat à la station et tu pars à 9h30 🙂 Joie et bonheur.

Notre destination: Villa Luciole, chambres d’hôtes près de Melong.
Durée du trajet: Plus ou moins 3 heures en bus (ça dépend du nombre d’arrêts) et ensuite, 20 minutes à moto 🙂
Le chemin est magnifique, on s’enfonce dans la nature; on est fan!

Planning:
– Samedi midi: arrivée à la villa luciole et lunch: méga salade composée de légumes bio tous produits dans le potager de la villa luciole. Un pur bonheur pour nos papilles gustatives et un boost vitaminé. On a pas tout ça à Buea… ah oui, et notre chambre… trop mimi, trop romantique! Une petite case traditionnelle !

Villa luciole

Villa luciole

nature

Villa luciole, c’est une chambre d’hôte au milieu de la nature dans un petit havre de paix

Fourmi géante

Ici, même les fourmis font peur…

Salade bio

Ma salade Bio que je suis clairement super fan de pouvoir attaquer 🙂

Vue cases villa luciole

Vue sur les cases traditionnelles

case traditionnelle

Notre case traditionnelle pour la nuit, … romantique 🙂

Ensuite, le samedi après midi, visite des chutes d’Ekom, 80m de hauteur, une merveille. Pour arriver la-bas, pas évident… Le boss de l’hotel a téléphoné à un de ses amis qui est arrivé avec une voiture pourrie. Sachez que le chemin n’est, en principe, pas praticable pour les voitures… mais bon, c’est l’afrique hein, ici tout est possible! Bref, on est bien arrivés aux chutes. Là, un jeune du village est venu avec nous (en échange d’un petit peu de sous, c’est comme ça que ça marche). Les chutes sont magnifiques!
D’abord, on a eu la vue depuis le sommet:

Chutes d'Ekom

Au sommet des chutes d’Ekom

Rivière qui mène aux chutes

Rivière qui mène aux chutes. Durant la saison des pluies, elle double de volume!

Mini Tijs

Tijs s’aventurant un peu trop près…

Saut dans le vide

Et la… bein, c’est le grand saut dans le vide! (comme vous pouvez le voir, aucune sécurité prévue… mais c’est l’Afrique!)

L'appel du vide

L’appel du vide… impressionnant! J’avoue que j’ai eu des petits frissons!

La vue en face

Ce ne sont pas les chutes d’Ekom, mais la vue en face des chutes… waw hein!

Magnifiques Chutes d'Ekom

CA, ce sont les chutes d’Ekom…Est ce que c’est pas superbe ???

Alors là, il est 16h, au moment où on se prépare à descendre jusqu’au pied des chutes, la pluie!!! La drache!!! Mais bon,… c’est comme ça, … on y va quand même!

La descente fut donc un peu plus ardue, disons que c’était une piste de boue très pentue et tres étroite. Après 5 minutes, on était trempés! Mais bon, il fait chaud et on a un objectif précis: se baigner au pied des chutes! Donc, on a continué, c’était absolument superbe malgré la pluie! Arrivés en bas, on s’est baignés, on a la preuve 😉 ensuite, on s’est même pas changés, on était tellement mouillés qu’on a juste remis les vêtements au dessus du maillot, pour ensuite remonter la piste de boue glissante… La, je vous jure que c’était pas gagné… on y est allé à 4 pattes, c’était presque de l’escalade, j’ai encore de la boue sous les ongles… Mais que c’était top comme après midi !! Ca en vallait la peine! Et en plus, on savait qu’à villa luciole, non seulement, il y a la douche avec l’eau courante!!! Mais, en plus, il y a de l’eau chaude !!!

Tijs dans la jungle

Tijs dans la jungle

Nous devant les chutes

Nous, déjà mouillés, mais toujours fan!

Au pied des chutes

Au pied des chutes, pas encore nagé, mais déjà trempée!

Tijs dans les chutes

Tijs, à fond dedans !

De retour à la Villa luciole, vite une petite douche, pendre toutes les affaires et ensuite, mettre ses pieds sous la table et profiter d’un succulent souper: potage bio, énorme poulet, frites (pas des plantins déguisés, mais bien, des vraies frites), ananas frais et le tout arrosé d’un tout bon petit vin rouge.

La nuit ne fût pas terrible… beaucoup d’insectes, des trucs énormes… mais en plus, on s’est levé trop tard pour la randonnée de 7 heures qu’on voulait faire sur le mont manengouba avec pour destination les lacs jumeaux. Bref, ceux qui me connaissent bien peuvent facilement s’imaginer la tête que je tirais au petit déjeuner “On est venus jusqu’ici pour ça, et maintenant on va rentrer à Buea et j’ai pas envie, et merde… !”. Heureusement, c’est l’Afrique… et en Afrique … tout est possible! “Vous pouvez monter à moto jusqu’au sommet et revenir à pied. Ca vous fera, 2 heures de motos pour y aller, et 3 heures de randonnée pour revenir;” Mais: Oui!!! Parfait !! En plus, juste avant de partir, on rencontre 3 allemands, ils ne se comprennaient pas bien avec leur guide et ils ralaient parce qu’ils n’allaient pas faire ce qui avaient été convenus et donc: on les a “sauvé”, on a fait les médiateurs et du coup, ils ont fait le trekking avec nous. Encore mieux: les frais divisé par 5 au lieu de par 2 🙂 et de la compagnie pour la journée 🙂
On est donc partis avec les 3 allemands, le guide, le garde armé (obligatoire pour cause d’attaques dans le passé … super rassurant quoi…), les 4 motos et les bikers 🙂

By bike

By bike with the germans

Plaque

Après un peu moins de 2 heures, les motos atteignent le cratère… mais la, les amis!!! On était la bouge ouverte (pas top car mouchettes 🙂 ) tellement c’était beau !! Waw quoi!
Bon, donc la, on a visité les lacs jumeaux. Le “lac femelle” est le plus grand, on peut s’y baigner et pêcher. Juste à côté, le “lac male”, lui, est sacré… on peut le voir, mais c’est tout 🙂

Female lake

Female lake

To the male lake

La, on voit le lac femelle et on se dirige vers le lac male

Security guard

Notre protecteur… en pleine méditation…

Male lake

Male lake

Vue depuis male lake

Vue depuis male lake

Security guard 2

Notre garde armé, re – en pleine méditation

Tijs

Waw…

Amis allemands

Nos amis allemands, amis d’un jour 🙂

IMG_1171 IMG_1187

Bref, on a mangé un bon petit pic nic préparé avec soins par la villa luciole, on a pris des milliers de photos, puis Tijs et moi avons été faire un petit Plouf dans le lac. Malgré les remarques alarmantes de l’allemande “Nous, on fait pas confiance au eaux africaines… y a des bactéries microscopique qui se mettent sous ta peau et puis font des bébés”, je vois le genre… Bref, on s’est baignés quand même… merde quoi!
La aussi, intéressant, … une bande de jeunes camerounais attendaient sagement de voir les blancs se déshabiller et se baigner. Je suis déjà pas très alaise en bikini, mais la, c’était la totale…

Observateurs

En tout cas, c’est sure, que c’est pas subtile 🙂

Female lake swim

La preuve de notre plouf

Pecheurs

14h, il est grand temps d’entamner la marche de retour. 3 heures de pure merveille dans la nature ! Nos jambes ont bien encaissées, parce que c’était de la descente, mais pas de la ptite pente de merde… Bref, dur mais trop fan!

IMG_1221 IMG_1231 IMG_1233 IMG_1257 IMG_1260 IMG_1261 IMG_1268 IMG_1272  IMG_1292

Voila, la boucle est bouclée… On a passé la soirée avec les allemands, puis dodo.

Lundi, re-20 minutes de moto, puis trouver un bus un peu au hasard… Il nous dépose près de douala. La, on trouve un autre minibus, mais on decide de descendre après 10min. Le bus trop chargé, déséquilibré, le chauffeur fou et la pluie… trop dangereux. Bref, on se retapes le bord de route et l’attente pour finir notre route vers Buea dans un énorme car..; d’une lenteur… et puis, bien sur, le bus droppe les gens où ils veulent, donc arrêt tous les 500m…

Mais la patience les amis, ça s’apprend ! Je vais y arriver 🙂
Voila le récit de notre weekend. Et vous, votre weekend? c’était comment?

Donnez nous des nouvelles hein! A part qu’il neige et qu’on a un nouveau pape, on ne sait rien  nous et vous nous manquez!

Kisses from Cameroon!

 

Rainforest and mangrove trail

Vorig weekend hadden we enerzijds een lekker lui weekend, anderzijds een extreem vermoeiend weekend. Zaterdag konden we rustig genieten van ons nieuwe huisje, de lokale markt wat ontdekken en waren we present voor enkele Skype afspraken met het thuisfront.
Zondag daarentegen ging de wekker om 6u reeds af om naar Limbé te trekken. Deze keer echter niet voor het mooie strand maar wel voor een 6 uur durende uitstap door het regenwoud en de mangrove.

Na de gebruikelijke doodsangsten doorstaan te hebben in de taxi, wachtte er ons een leuke rit op enkele motors die ons naar het hart van het regenwoud brachten.
On the motor

Eenmaal gedropt, begonnen we onze tocht door het regenwoud. Een aangename, niet te moeilijke wandeling bracht ons bij de enige overgebleven mangrove van de zuid-Kameroense kust. Ten opzichte van 100 jaar geleden blijft er nog maar 5% over van de mangrove.

Nochtans is dit een zeer belangrijk ecosysteem dat honderden, waarschijnlijk zelfs duizenden organismen telt. En ’t is ook leuk om er op te klouteren 🙂

Nadat we uit deze wirwar geraakt waren, begaven we ons terug het woud in om via een wat zwaardere wandeling uit te komen op een idyllisch strand waar we van een middagpauze genoten hebben. Ware het niet dat de gids ons niet verwittigd had dat de lunch zelf te voorzien was waardoor deze zich beperkte tot wat chocolate biscuits 🙂
IMG_0511IMG_0469
IMG_0474
IMG_0504

Eenmaal uitgerust, zetten we onze tocht voort. Wie dacht dat het zwaarste achter de rug was, kwam bedrogen uit. Gedurende 2 uur was het nog zwaar zwoegen tijdens een intensieve wandeling door prachtige wilde natuur waar we vaak een denkbeeldig pad volgden. Met een wolkenvrije hemel liepen de temperaturen al makkelijk op tot boven de 35° en een uitzonderlijk hoge vochtigheidsgraad (het is dan ook het REGENwoud) zorgden ervoor dat er geen droog plekje meer te bespeuren was op mijn t-shirt.

Gelukkig kende de ervaren gids dit woud als z’n binnenzak en bezorgde hij ons een onvergetelijke ervaring. Als kers op de taart kwamen we op’t einde van onze tocht langs dit “boompje” :

We hebben zwaar gezwoegd en gezweet, en er zelfs wat schrammen aan overgehouden, maar het was absoluut de moeite waard! Hieronder nog enkele beelden om jullie te laten mee genieten van dit prachtig stukje natuur 😉

Tot binnenkort 😉
M & T

IMG_0315

IMG_0310

IMG_0318

IMG_0322

IMG_0339

IMG_0348

IMG_0376

IMG_0396

IMG_0426

IMG_0425

IMG_0412

IMG_0410

IMG_0503